هنگام انتخاب یک لیفتراک جدید، یکی از مهم ترین ملاحظات حداکثر ارتفاع بالابر و نوع دکل دستگاه است. یک دکل نادرست تعیین شده می تواند بهره وری لیفتراک را تا حد زیادی کاهش دهد که ممکن است نیاز به خرید یک لیفتراک جدید باشد. راهنمای انتخاب دکل لیفتراک پاور پارت فروشگاه قطعات لیفتراک برخی از عوامل کلیدی را که باید در هنگام انتخاب دکل در نظر گرفته شود، توضیح می دهد، در حالی که چهار نوع دکل اصلی موجود را نیز معرفی می کند.
عواملی که در انتخاب دکل لیفتراک باید در نظر گرفته شوند
دکل لیفتراک که به عنوان قائم نیز شناخته می شود، جزء عمودی است که بالا بردن، پایین آوردن و کج شدن بار را کنترل می کند. در حالی که شاخک ها محموله را پشتیبانی می کنند، این دکل است که تمام کارهای سنگین را انجام می دهد.
ارتفاع لیفتراک
معمولاً به عنوان حداکثر ارتفاع لیفتراک نیز نامیده می شود، این ارتفاع بند های لیفتراک زمانی است که دکل کاملاً کشیده شده است. هنگام انتخاب ارتفاع لیفتراک، توصیه می شود که ارتفاع بالابر اضافی را فراتر از بالاترین نقطه قفسه بندی اضافه کنید تا اطمینان حاصل شود که لیفتراک قادر به تنظیم ایمن بارها در بالای قفسه است.
یک نکته مهم در انتخاب ارتفاع لیفتراک دکل این است که هرچه دکل در هوا بیشتر باشد ظرفیت بالابر لیفتراک بسته به مرکز بار دکل ممکن است کاهش یابد.
این امر برای اطمینان از پایدار ماندن بار در هنگام بلند شدن است و احتمال سقوط بار از لاستیک ها را کاهش می دهد و باعث آسیب به محصول می شود.
ارتفاع کاهش یافته یا جمع شده
این ارتفاع دکل از زمین زمانی است که تاین ها به طور کامل پایین بیایند. در نظر گرفتن ارتفاع فرو ریخته دکل ها به خصوص اگر لیفتراک مجبور باشد از درها یا زیر گذرگاه های مرتفع حرکت کند، ضروری است.
اگر ارتفاع پایین آمده دکل ها خیلی زیاد باشد، ممکن است به درها یا راهروهای برآمده برخورد کند و باعث شود که دستگاه در یا زیر در یا راهرو گیر کند یا آسیب قابل توجهی به دکل، درگاه یا راهرو وارد کند.
بالابر آزاد
بالابر آزاد ارتفاعی است که می توان بار را قبل از اینکه دکل شروع به امتداد به سمت بالا کند بلند کرد. بالابر آزاد برای لیفتراک هایی که در فضاهای محدودی کار می کنند که در آن فاصله بالای سر محدود است، مانند کانتینر حمل و نقل همانطور که در بالا ذکر شد، بسیار مهم است.
تکیه گاه
اکثر لیفتراک ها دارای یک تکیه گاه بار 120 سانتیمتری هستند تا بارها با خیال راحت در هنگام استراحت بر روی لنگه ها قرار گیرند. بسته به بارهایی که با لیفتراک بلند می شوند، ممکن است نیاز به نصب تکیه گاه تخصصی برای جلوگیری از آسیب به وسایل بلند شده باشد.
اجزای دکل لیفتراک
در حالی که کار دکل لیفتراک – بالا بردن و پایین آوردن محموله – نسبتاً ساده است، دستیابی موفقیت آمیز به این کار مستلزم چندین جزء پیچیده است که به طور هماهنگ کار می کنند.
ریل
ریل ها قابل توجه ترین دکل لیفتراک هستند زیرا ساختار یا چارچوب دکل را تشکیل می دهند. هر لیفتراک دارای دو ریل بیرونی ثابت و حداقل یک مجموعه ریل (یا کانال) داخلی است که به سمت بالا و پایین حرکت می کند.
واگن لیفتراک
هر قطعه ای که برای محکم کردن بار استفاده می شود، از جمله انواع شاخک لیفتراک، تکیه گاه بار و سایر لوازم جانبی، به واگن لیفتراک متصل می شود. واگن لیفتراک در واقع بخشی از دکل نیست. در عوض، به پایه ای که بین ریل های دکل قرار دارد متصل می شود.
زنجیر دکل
هنگامی که ریل های داخلی شروع به حرکت می کنند، این زنجیره های دکل هستند که کالسکه لیفتراک را بلند می کنند. یک سر زنجیر دکل به کالسکه متصل شده است. سپس طول در اطراف یک چرخ زنجیره ای حرکت می کند. انتهای دیگر زنجیر به ریل های داخلی پیچ می شود. همانطور که ریل های داخلی بالا می روند، چرخ صندلی می چرخد – مانند یک قرقره عمل می کند – و باعث می شود زنجیرها نیز بالا بیایند و کالسکه را بلند کنند.
سیلندرهای هیدرولیک
سیلندرها لوله های توخالی هستند که در یک انتها باز هستند تا سیال با یک پیستون متحرک در انتهای دیگر وارد شود. سیلندرهای هیدرولیک بخشی از سیستم هیدرولیک لیفتراک هستند که از مایع تحت فشار برای اعمال نیرو استفاده می کنند.
مایعات به نوعی عجیب هستند. آنها نه جامد و نه گاز هستند، اما در هر دو ویژگی مشترک دارند. به عنوان مثال، اگر به صورت عمودی به داخل استخر بپرید (مستقیم بالا و پایین)، به راحتی به پایین می‌رسید زیرا مایع در اطراف شما حرکت می‌کند (مثل گاز). با این حال، اگر سعی کنید به صورت افقی وارد شوید، مانند انجام یک فلاپ شکم، در ابتدا احساس می‌کنید که روی سیمان فرود آمده‌اید، زیرا مایع نمی‌تواند به سمت پایین له شود (یعنی فشرده شود). فلاپ شکم درد دارد زیرا سعی کردید خیلی سریع و با مساحت بیش از حد وارد استخر شوید.
سیستم های هیدرولیک از این ویژگی مایعات برای انتقال نیرو استفاده می کنند. هنگامی که سیال هیدرولیک به داخل سیلندر فشار می آورد، فشار افزایش می یابد و پیستون حرکت می کند.
برای دکل روی سیستم هیدرولیک لیفتراک دو نوع سیلندر وجود دارد. اولین مورد سیلندرهای بالابر است که قدرت بالا بردن ریل ها، کشیدن زنجیر بالابر و بالا بردن واگن لیفتراک را فراهم می کند. دومی سیلندرهای شیب دار است که دکل را قادر می سازد به جلو و عقب متمایل شود.
ویژگی های دکل
هر دکل لیفتراک چهار ویژگی اساسی دارد.
حداکثر ارتفاع چنگال
حداکثر ارتفاع دوشاخه زمانی که به طور کامل کشیده شود، نوک شاخک است. از زمین تا بالای شاخک ها اندازه گیری می شود. این اندازه گیری به شما امکان می دهد بدانید که آیا لیفتراک می تواند به بالای سیستم ذخیره سازی انبار شما برسد یا خیر.
ارتفاع کلی کاهش یافته است
ارتفاع کلی کاهش یافته از سطح زمین تا بالای ریل های بیرونی دکل اندازه گیری می شود. این اندازه‌گیری به شما امکان می دهد بدانید که آیا وسایل نقلیه شما می توانند در چارچوب درهای تأسیسات شما قرار بگیرند یا خیر.
ارتفاع کلی بالا رفته
ارتفاع کلی بالا رفته از بالای تکیه گاه بار تا زمین زمانی که دکل کاملاً کشیده شده است اندازه گیری می شود. بر خلاف حداکثر ارتفاع دوشاخه، ارتفاع کلی افزایش یافته به شما کمک می کند از موانع احتمالی در هنگام کشیده شدن دکل جلوگیری کنید.
ارتفاع آسانسور آزاد
برای اینکه یک لیفتراک بتواند محموله را تا حد امکان بالا ببرد، ریل های داخلی باید تا حداکثر ارتفاع خود ادامه داشته باشند. با این حال، برخی از دکل ها در ابتدا می توانند شاخک های خود را بدون حرکت دادن ریل های داخلی بلند کنند. بلندترین ارتفاع آسانسور آزاد ممکن نزدیک به بالای ریل های بیرونی است (این به عنوان بالابر آزاد کامل شناخته می شود). دانستن ارتفاع بالابر آزاد مخصوصاً برای انواع لیفتراک هایی که در مناطقی با فاصله بالای سر محدود کار می کنند، مانند داخل کانتینر حمل و نقل یا تریلر، مهم است.
انواع دکل
هر بالابر، از کوچکترین لیفتراک انبار تا بزرگترین وسیله نقلیه ساختمانی، دارای یکی از چهار نوع دکل زیر است. انواع مختلف دکل لیفتراک بر اساس ارتفاع بالابر آنها تعریف می شود و هر نوع دارای مزایا و معایبی است.
دکل تک مرحله ای
که به عنوان دکل سیمپلکس، عمود استاندارد، دکل دید، دکل V شناخته می شود. یک دکل تک مرحله ای دارای محدودترین ارتفاع بالابری است. همچنین نمی تواند آسانسور را آزاد کند. بنابراین، حتی با وجود اینکه نمی تواند محموله را به اندازه سایر انواع دکل بلند کند، اما فاصله برخی از انواع دکل را نیز ندارد، زیرا ریل های داخلی باید برای انباشتن بار بالا بروند. به همین دلیل است که لیفتراک ها با دکل های تک مرحله ای اغلب برای کاربردهای خارج از منزل و در مناطقی استفاده می شوند که خلاصی از سربار نگران کننده نیست. مزیت این نوع دکل این است که اجزای کمی دارد که دید اپراتور را مسدود می کند، بنابراین دید ضعیف به ندرت مشکل ساز است.
دکل دو مرحله ای
که به عنوان دکل دوبلکس، دکل دوبلکس قائم، دکل بالابر کامل آزاد، دکل FFL، دکل دید آسانسور آزاد، دکل FV شناخته می شود. لیفتراک های دکل دو مرحله ای نیز دارای دید خوبی هستند زیرا اجزای زیادی وجود ندارد که دید راننده را مسدود کند. این نوع دکل ها ممکن است توانایی بالابر آزاد را داشته باشند یا نداشته باشند (در صورت وجود، دکل های دید بالابر آزاد یا دکل های FV نامیده می شوند). دکل دو مرحله ای اغلب برای انباشتن و انباشته شدن دوتایی در فضاهای داخلی با فاصله بالای سر محدود، مانند بارگیری و تخلیه تریلرها و اتومبیل های جعبه ای استفاده می شود.
دکل سه مرحله ای
که به عنوان دکل تریپلکس، دکل عمودی سه مرحله‌ای، دکل TSU، دکل آزاد کامل قابل مشاهده گسترده، دکل FSV شناخته می شود.
لیفتراک دکل 3 مرحله ای یکی از رایج ترین و پرکاربردترین انواع بالابر است. بیشتر لیفتراک های انباری خودروهای دکل سه مرحله ای هستند. دکل 3 مرحله ای لیفتراک از دو ست ریل داخلی بهره می برد و قابلیت بالابر آزاد کامل را دارد.
دکل چهار مرحله ای
که به عنوان دکل چهارگانه، دکل چهارگانه، دکل QFV شناخته می شود. لیفتراک 4 مرحله ای بالاترین دسترسی ممکن را فراهم می کند. این دکل ها از سه مجموعه ریل داخلی و مجموعه دوم زنجیره برای بالا بردن کامل آزاد و چهار مرحله بالابر استفاده می کنند. لیفتراک دکل چهار مرحله ای در انبارهایی با قفسه های بسیار بلند و سایر صنایعی که دسترسی قابل توجهی لازم است استفاده می شود.
در این راهنمای انتخاب دکل لیفتراک برخی از عوامل کلیدی را که باید هنگام انتخاب دکل و همچنین چهار نوع اصلی دکل های موجود در بازار امروز در نظر بگیرید، معرفی شده است.
